به گزارش خبرنگار تشکل های دانشجویی «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ اخیرا وحید اشتری از فعالان جنبش دانشجویی عدالتخواه به اتهام نشر اکاذیب و انتساب اعمال خلاف واقعیت به اشخاص حقوقی و حقیقی به قصد اضرار و تشویش اذهان عمومی محکوم شناخته شده است. همین حکم و انتشار آن در فضای مجازی واکنش های بسیاری را از جانب فعالین دانشجویی فعلی و سابق به دنبال داشت. از این رو جنبش عدالتخواه دانشجویی دانشگاه تهران در برنامه با عنوان "شرکت در این برنامه جرم است" باحضور وحید اشتری، فعال سیاسی اجتماعی، محمدامین سلیمی فعال سابق دانشجویی و مجسن برهانی عضو هیئت علمی دانشگاه تهران به بررسی این موضوع پرداختند.
ابتدا وحید اشتری درخصوص وضعیت عدالتخواهی در کشور و حکم صادر شده خود به صورت مقدمه صحبت کرد که در ادامه میخوانید:
حاکمیت تشکل ها را فرصت ببیند، نه تهدید
برای مقابله با فساد و تبعیض و رانت، باید این تلقی که فلانی برود و بهمانی بیاید معجزه می‌شود را کنار گذاشت. ظرفیت‌های مردمی و اجتماعی مانند تشکل‌ها و رسانه‌ها و ngo ها باید به رسمیت شناخته شوند. حاکمیت باید اینها را فرصت ببیند، نه تهدید.
بحث‌های تخصصی‌تر درباره مسائل حقوقی حکم را آقای برهانی اشاره می‌کنند. من صرفا یک مقدمه می‌گویم. ببینید؛ مسائل کشور که ما با آن‌ها درگیر هستیم چگونه قابل حل‌اند؟ ماجرای حکم دادگاه من فرصتی برای بازاندیشی درباره یک سری مسائل اصلی‌تر است. مثلا مقوله فساد را چطور باید حل کرد؟ مسائل محیط زیست را چطور باید حل کرد؟ مساله عدالت آموزشی را چه کار کنیم؟ یا همین مساله خصوصی سازی و هفت تپه که شما درگیرش بودید و بسیاری از مسائل دیگر.
ما به عنوان عدالتخواه یک فهم کلی داریم و به این رسیدیم که اگر بخواهیم مسائل را حل کنیم، جز از طریق تشکل‌های مربوطه قابل حل نیست. مثلا شما مشکل آموزش را بدون معلمان و فعالان آموزشی نمی‌توانید حل کنید. مسائل محیط زیست را جز بدون تعامل با این همه نهاد و ngo که در این زمینه فعال‌اند نمی‌توانید حل کنید. فه کلی ما این است که بدون مردم نمی‌شود مسائل را حل کرد. باید این تلقی که فلانی برود و بهمانی بیاید معجزه می‌شود را کنار گذاشت. ظرفیت‌های مردمی و اجتماعی مانند تشکل‌ها و رسانه‌ها و ngo ها باید به رسمیت شناخته شوند و حمایت ساختاری و قانونی شوند. حکومت باید اینها را فرصت ببیند، نه تهدید. پس مردم و جامعه در برقراری عدالت نقش مهم دارند. این فهم تبدیل به یک فهم عمومی در حکمرانی شود.
مصونیت‌های قضایی برای افشاگری ایجاد شود
این حکم کیس خوبی است که شما ببینید این ساختارها چگونه فکر می‌کنند. نهادها و ساختارهایی در کشور ساخته شده که کارشان این است که برای فعالان محیط زیست پرونده‌سازی کنند، راننده کامیون دستگیر کنند و روزنامه‌نگار و فعال کارگری را بازداشت کنند. یعنی همه اینها را تهدید می‌بینند.
گاهی اوقات می‌گویند فلانی که افشاگری می‌کند اصلاح‌طلب است و فساد اصولگراها را بیشتر افشا می‌کند ولی به جناح خودش می‌رسد شمشیرش کند می‌شود. از این طرف اصولگراها هم یک چنین کسی را داشته باشند که فساد آن طرف را افشا کند؛ مجموعش به نفع مردم است. یک سری مصونیت‌های قضایی و حمایت‌هایی برای افشاگری ایجاد شود.
جمع‌بندی حرفم اینکه اگر ساختارهای ما هرگونه تشکلی را تهدید ببینند چه مساله‌ای حل می‌شود؟ ادبیات حکمی که برای من دادند را ببینید؛ این حکم درباره من وحید اشتری داده شده که نسبتم با انقلاب و کشور روشن است. چیزهایی نوشته‌اند که وقتی می‌خوانم با خودم می‌گویم اینها عجب موجودات مخوف و ترسناکی هستند! حالا فرض کنید برای بقیه چطور حکم می‌دهند؟!
من اصلا کاری به مورد خودم ندارم و چنین مطالبه‌ای هم ندارم، فقط به اصل مساله کار دارم .
در ادامه محمدامین سلیمی از فعالین رسانه ای به بحث عدالتخواهی در کشور پرداخت که در ادامه می خوانید:
هرجور ورود میکنیم یک برچسبی به ما می‌زنند!
ما از یک جایی به بعد فهمیدیم پیامی که حاکمیت به مردم می‌دهد و رفتاری که در مقابل مردم دارد مساله‌ای اساسی است. شما ماجرای غیزانیه را در تظر بگیرید؛ مشکل آب داشتند و رفتند به مدنی‌ترین شکل ممکن اعتراض کردند، دبه‌های خالی آب را بردند دم صندوق انتخابات ۹۸ و رای دادند. هیچ کس توجهی نکرد، ولی تا کار به شلوغ کاری کشیده شد و اعتراض بالا گرفت تازه فهمیدند که غیزانیه آب ندارد. پیامی که به مردم داده می‌شود این است که شما برای ما مهم نیستید، صدای‌تان برای ما مساله است.
هرجور که به حل مشکلات ورود میکنیم یک برچسبی به ما می‌زنند! ته این ماجرا این است که یه عده خنثی می‌شوند و عده‌ای دیگر رادیکال. حل مسائل و مشکلات به حاشیه می‌رود.
استانداردهای دوگانه یک مشکل جدی است. زمانی که راجع به فساد برادر روحانی حرف میزدیم بعضی آقایان معترض نبودند و هیچ مشکلی نداشتند. با از میدان به در کردن عدالتخواهان مسائل و مشکلات حکمرانی حل نمی‌شود.
سپس محسن برهانی عضور هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی در ادامه گفت:
جرمی به نام سیاه‌نمایی و تشویش اذهان عمومی نداریم
سخنان من نه ربطی به قوه قضاییه دارد و نه خودم نسبتی با جریان عدالتخواهی دارم! حتی دنبال اصلاح هم نیستم! وقتی می‌خواهند یکی را کله‌پا کنند روی او زوم می‌کنند و نفس می‌کشد می‌نویسند و برچسب می‌زنند!
معمولا شماها را با سه عنوان خفت می‌کنند: نشر اکاذیب، افترا و توهین جرمی به نام سیاه‌نمایی و تشویش اذهان عمومی نداریم. آنچه که جرم است نشر اکاذیب با قصد تشویش اذهان عمومی است. حتما برای ادعاهایتان مستند داشته باشید تا نشر اکاذیب نشود. کلا یک فهم حقوقی از چند ماده خاص داشته باشید.
گزارش از حسین احسانی زاده
